Διαβάζω την Οδύσσεια από τα γυμνασιακά μου χρόνια και πάντα αγαπούσα τους υπέροχους στίχους της και την εκπληκτική πλοκή του έργου στην μορφή στην οποία μας παραδόθηκε.
Από τότε με ενδιέφερε το δρομολόγιο της επιστροφής του Οδυσσέα και ο σκοπός αυτού του δεκαετούς ταξιδιού.
Πιστεύω, ότι ο τρίτος στίχος της Οδύσσειας είναι το κλειδί, που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε το γιατί.
Πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καί νόον ἔγνω.
Για την πορεία του Οδυσσέα έχουν ασχοληθεί και γράψει πολλοί άνθρωποι από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι το ταξίδι έγινε εντός της Μεσογείου, ένας το τοποθετεί εντός του Ευξείνου Πόντου ενώ αρκετοί πιο σύγχρονοι πιστεύουν, ότι ο Οδυσσέας βγήκε στον Ατλαντικό.
Έχω διαβάσει αρκετά τέτοια βιβλία και πιστεύω ότι πραγματικά ο Οδυσσέας ταξίδεψε πέρα από τους Στύλους του Ηρακλέους.
Πιστεύω επίσης, ότι η πορεία η οποία παρουσιάζεται από τον Γάλλο ιστιοπλόο Ζιλμπέρ Πιγιώ στο βιβλίο του “Ο μυστικός κώδικας της Οδύσσειας – Οι έλληνες στον Ατλαντικό”, που εκδόθηκε στην Γαλλία το 1979, είναι σωστή.
Ας μην ξεχνούμε ότι τα ταξίδια του Οδυσσέα χρονικά είναι μετά τα Αργοναυτικά και όλα αυτά μετά τα ταξίδια των Μινωϊτών. Επομένως ο Οδυσσέας δεν ταξίδευε στην τύχη.
Ονειρευόμουν πάντα, ότι θα ήταν δυνατόν να αναδείξουμε το εξαιρετικό ποίημα της Οδύσσειας σε σχέση με τους τόπους όπου ο ήρωάς μας (ο εθνικός μας ήρωας;) ταξίδεψε.
Αυτή η σκέψη μου απέκτησε μια στερεότερη βάση, όταν διάβασα το 2008 την ανακοίνωση των αστρονόμων Constantino Baikouzis και Marcelo Osvaldo Magnasco, οι οποίοι προσδιόρισαν χρονικά την ημέρα της μνηστηροκτονίας ως την 16η Απριλίου 1178 π.Χ.
Τώρα πια είχα και τον χρόνο με βάση τον οποίο θα μπορούσα να τοποθετήσω τα γεγονότα του τελευταίου μήνα έως τον φόνο των μνηστήρων όχι μόνο γεωγραφικά αλλά και χρονικά.
Δεν πρόλαβα για διαφόρους λόγους να διαμορφώσω τελικά την ιδέα μου έως προσφάτως, όταν ανακοινώθηκε από άλλη επιστημονική ομάδα (των Στ. Παπαμαρινόπουλου, Π. Πρέκα – Παπαδήμα, Π. Αντωνοπούλου, E. Μητροπέτρου, Α. Τσιρώνη και Π. Μητροπέτρου) μια νέα πιο πειστική χρονολόγηση της ημέρας κατά την οποία ο Οδυσσέας και ο Τηλέμαχος σκότωσαν τους μνηστήρες, η 30η Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Μπορείτε να διαβάσετε την μελέτη εδώ.
Διαμόρφωσα λοιπόν το Σχέδιό μου με βάση αυτή την ημερομηνία, που ίσως αποδειχθεί, ότι είναι η οριστική.
Μπορούμε λοιπόν πλέον να τραγουδάμε τις πράξεις των ηρώων του έπους στις σωστές ημερομηνίες, στους τόπους όπου έγιναν τουλάχιστον οι τελευταίες από αυτές – Ωγυγία, Ιθάκη, Κέρκυρα, Πύλο, Σπάρτη. Αργότερα είναι δυνατόν να οργανώσουμε δράσεις και στις άλλες τοποθεσίες του ταξιδιού.
Έτσι μπορούμε να οργανώσουμε τους αθλητικούς αγώνες του Αλκίνοου στην Κέρκυρα την σωστή ημέρα και να πλεύσουμε μαζί με τον Οδυσσέα από την Κέρκυρα στην Ιθάκη και με τον Τηλέμαχο από την Ιθάκη στην Πύλο και το αντίστροφο πάλι στις σωστές μέρες.
Μπορούμε επίσης να πάμε με τον Τηλέμαχο και τον Πεισίστρατο από την Πύλο του Νέστορα στην Σπάρτη του Μενελάου και της Ελένης και το αντίστροφο στις σωστές ημέρες.
Μπορούμε τέλος να τραγουδήσουμε με τον εξαίσιο αοιδό Δημόδοκο στην Κέρκυρα την δεύτερη ημέρα της παραμονής του Οδυσσέα στην νήσο των Φαιάκων.
Σε όλες αυτές τις δράσεις μαζί με εμάς μπορούν να μετάσχουν και οι κάτοικοι αυτών των πόλεων και όσοι άλλοι Έλληνες και ξένοι θέλουν να περπατήσουν στα ίδια μέρη μαζί με τον Οδυσσέα και τους άλλους ήρωες της Οδύσσειας.
Αλλά και όσοι δεν μπορούν να έλθουν στην Κέρκυρα και την Ιθάκη και την Πύλο και την Σπάρτη μπορούν να οργανώσουν αντίστοιχες εκδηλώσεις στον τόπο τους σε συνεργασία με εμάς.
Αργότερα θα οργανώσουμε παρόμοιες εκδηλώσεις και στα άλλα μέρη από όπου πέρασε ο Οδυσσέας ακολουθώντας την πορεία, που έχει περιγράψει ο Ζιλμπέρ Πιγιώ ή και άλλες διαδρομές, τις οποίες άλλοι ερευνητές έχουν προσδιορίσει.
Με αυτό τον τρόπο είναι δυνατόν να οργανώσουμε ένα παγκόσμιο Οδυσσειακό Δίκτυο με όλους εκείνους τους ανθρώπους και τους φορείς και τα ιδρύματα που ενδιαφέρονται για την Οδύσσεια και τον Όμηρο και τις κλασικές σπουδές.
